Een goede hardlooptechniek kenmerkt zich door een recht lichaam, met de borst vooruit. Een trotse houding, die bij vrouwen gepaard kan gaan met schaamte, verwarring en zelfs wanhoop.
Tijdens het hardlopen maken onze borsten de beweging van een liggende acht. Niets mis mee, voor wie van cijfers houdt (zoals ik), zou je denken. Fout! Deze herhaalde beweging kan pijn doen, het kan blijvende bindweefselschade veroorzaken. Vooral kan het vervelend aanvoelen. En ik voelde mij afschuwelijk bekeken, met een zwiepende buste.
Borsten zijn onmogelijke zaken. Ze zijn òf te klein, òf te groot, òf ze hangen. En ze zitten per definitie in de weg tijdens het sporten. Dan hebben ze tepels: die zijn òf te puntig, òf te ingetrokken, òf ze schuren tot bloedens toe bij het hardlopen. En alsof dat alles niet al erg genoeg is, zijn borsten het eerste waar anderen naar kijken. Mannen, afschuwelijk, als ze naar borsten staren! En, ja, ook vrouwen, en zelfs kinderen zijn gefocust op onze voorgevel… Ik zal nooit vergeten dat ik met een 4 maanden oude baby (meisje) op de arm door het Ludwig museum in Keulen liep, en het kind geobsedeerd was door een torso met zes borsten. We zijn – allemaal – geprogrammeerd om naar borsten te staren. Eten! En hardlopend voelde ik mij die torso met zes borsten, als vuisten in mijn gezicht.
Wat doen we om het staren te voorkomen of om het vervelende zwiepen te beperken? Schouders naar voren tijdens het hardlopen, en een bolle rug. Daar gaat onze ontspannen hardlooptechniek, daar gaat de inhoud van onze longen, daar gaat ons PR. Daar gaat ons plezier in hardlopen.
Alle reden om voordat je begint met hardlopen, een goede sport-bh aan te schaffen. Er is één euvel: de meeste sportzaken zijn niet gespecialiseerd in bh’s. Nu zijn er bh’s in soorten en maten, en ik denk dat je met cup A of B nog redelijk weg komt met een ‘standaard-bh’. Maar wat ze standaard verkopen in sportzaken, zoals de ‘Odlo’ en de ‘Shockabsorber’ (met die haakjes aan de achterkant), bezorgde mij een uppercut, bij elk huppeltje dat ik maakte.
Na mij hierover te beklagen bij een medehardloopster, kreeg ik de tip om naar een speciaalzaak te gaan. Daar kreeg ik een exemplaar aangemeten dat als gegoten zat. Ze snoeren er de band om je borstkas, zodat het heel strak zit. Happend naar adem moest ik daar even doorheen. En voor elke 2,5 cm strakkere band, krijg je er gratis een cupmaat bij. Ook daar moest ik even doorheen (psychisch), happend naar adem.
De stevige brede banden verdelen de druk meer over je schouders. En elke borst wordt ondersteund door een eigen cup. Zo stond ik daar in het pashokje op en neer te springen. De eerste keer vol ongeloof, het kàn! Er bestaan bh’s waarmee we betrekkelijk veilig kunnen hardlopen. En met sommige kan zelfs gezwommen worden. De verkoopster vindt van niet, maar ik vind zeker van wel. Ik verkoop dan ook geen bikini’s, dat scheelt waarschijnlijk 😉
Geef een reactie